Publikacja pt. Strefa Presji została pomyślana jako...

Projekt skierowany jest do osób niesłyszących,...

Łaciński tytuł wystawy Bartka Jarmolińskiego oznacza: nic nie...

Czy wobec ilości informacji, natężenia wydarzeń na świecie,...

Jadwiga Sawicka w większości swoich prac odnosi się do języka...

Niezwykle aktywna zawodowo i mocno zaangażowana społecznie...

Statek głupców jest próbą podsumowania...

Wystawa Uwikłane w płeć nie aspiruje do ukazania kompletnego...

Leszek Bartkiewicz, łódzki artysta-malarz, od kilku lat bada kondycję człowieka uwikłanego w wewnętrzne dylematy. Wystawę jego obrazów The Baby of Mâcon, która stanowi swoisty dialog z filmem Petera Greenawaya, będzie można oglądać w dniach 14 czerwca – 4 lipca 2013 r. w andel’s Hotel Cracow.

Jury konkursowe 5. Ogólnopolskiej Wystawy Najlepsze...

W czwartek 27 czerwca w Olsztynie odsłonięto nowy mural - na...

W ostatni majowy weekend, tj. w dniach 24-26.05.2013 roku odbyła się 21. edycja Targów Sztuki Współczesnej „HUNTENKUNST 2013” w Ulft, jednych z 3 czołowych targowych imprez plastycznych w Holandii.

Boston`s Museum of Fine Arts było odbiorcą zrabowanej sztuki. Śledztwo w tej sprawie zostało zakończone. Włoskie służby śledcze chcą udowodnić, że 29 obiektów znajdujących się w bostońskim muzeum zostało nabyte z naruszeniem prawa. Poza wszelką wątpliwością są dwa obiekty pochodzące z nielegalnych wykopalisk prowadzonych przez rabusiów na południu Włoch - antyczna waza i dzban. Niezbity dowód nielegalnego pochodzenia oskarżający mają także w postaci greckiej marmurowej rzeźby. Proces rozpocznie się 16 listopada. Oskarżenie dotyczy kuratora muzeum, który robił interesy ze znanym marszandem, od lat związanym z muzeum. Oskarżeni kategorycznie zaprzeczają. Włoscy prokuratorzy zapewniają, że mają niezbite dowody przestępstwa. Dyrekcja muzeum wydała oświadczenie, że nie miała żadnej wiedzy na temat ewentualnych nadużyć, nie ma nic do ukrycia i w wypadku udowodnienia nielegalności nabycia obiektów, zwróci je władzom włoskim. I tak jest od "zawsze". Włosi nie są w stanie zwalczyć rabunkowych wykopalisk i czarnego rynku we własnym kraju. Uważnie śledzą obiekty antycznej sztuki romańskiej pokazujące się w galeriach, na aukcjach i w kolekcjach publicznych w innych krajach. Badając pochodzenie obiektów, często dochodzą "po nitce do kłębka" i czasem udaje się coś odzyskać.

Wygłup, groteska, bunt, bełkot, absurd. Prowokacja. Takimi epitetami najczęściej kwitowali obrońcy "prawdziwej sztuki" występy i wystawy artystów kręgu Dada. Ich działania wywoływały protesty i bijatyki. Dzisiejsze prowokacje artystyczne są tylko cieniem ówczesnych. O tym, czym był dadaizm stara się powiedzieć wystawa w paryskim Centre Pompidou. Ruch Dada wyrósł z sprzeciwu przeciwko wojnie. Początek dali dwaj Niemcy, Hugo Ball i Richard Huelsenbeck oraz Rumun Tristan Tzara. Dwaj pierwsi wyemigrowali z Niemiec organizując wcześniej w Berlinie manifestację antywojenną. Spotkali się razem i wystąpili w nocnym klubie "Cabaret Voltaire" w Zurichu 23 czerwca 1916 r. Od początku czerwca 1916 do dnia ich wspólnego występu w walkach nad Sommą zginęło kilkadziesiąt tysięcy młodych ludzi, a kilkaset tysięcy odniosło rany. Początek Dada był próbą totalnego "odlotu" od koszmaru i absurdu Wojny Światowej. Skwitowaniem jej całego przebiegu były późniejsze manifesty i działania artystyczne totalnie kontestujące porządek społeczny i polityczny. Ruch Dada był jednym z najbardziej wpływowych kierunków w sztuce współczesnej, dał początek surrealizmowi. Wystawę "Dada" otwarto na początku października, trwać będzie do 9 stycznia 2006.

Na jesiennej aukcji sztuki impresjonizmu i moderny w nowojorskiej filii Christie`s sprzedano obraz Toulouse-Lautreca za 22 miliony 400 tysięcy dolarów. Jest to światowy rekord cenowy za pracę tego artysty. Obraz zatytułowany "La Blanchisseuse" został namalowany w 1888 r, przedstawia praczkę wpatrującą się w okno. Obraz ten pobił autorski rekord cenowy, ustanowiony w 1997 roku, gdy za obraz Toulouse-Lautreca " Danseuse Assise aux bas Roses", zapłacono 14,5 miliona $. Cena, mimo że rekordowa, nie spełniła oczekiwań. Znawcy spodziewali się co najmniej 25 milionów. W pierwszym tygodniu aukcji sprzedano prace za łączną sumę prawie 161 milionów $. Mimo nominalnie wysokich obrotów, pewna rezerwa w stosunku do dzieł impresjonistów istnieje nadal. Praca Matisse`a nie osiągnęła ceny wywoławczej, podobnie jak i para obrazów Moneta.

ArtReview - czołowe, istniejące od 1949 międzynarodowe pismo poświęcone sztuce, ogłosiło setkę najbardziej wpływowych - zdaniem redakcji - osobistości świata sztuk plastycznych i wizualnych w 2005 roku. Ranking sporządzono kierując się siłą talentu i osiągnięć ocenianych ludzi, tudzież trendów współczesnej sztuki. Listę opublikowano 28 października. Przedstawiamy ją w całości.

John Harris w artykule opublikowanym w The Guardian /7 listopada 2005/ zajmuje się rynkiem "dzieł" autorstwa Adolfa Hitlera. Asumpt do napisania artykułu dało wystawienie na aukcję małego obrazka wykonanego w akwareli. Malunek przedstawia niemieckiego listonosza. Jak widać, jest to raczej karykatura niż portret. Przyszły fuhrer III Rzeszy namalował to "dzieło" podczas odsiadki po nieudanym puczu w Monachium. Wystawienie obrazka na aukcję wywołało zainteresowanie mediów. Dom aukcyjny Jefferys w Lostwithiel, znany jedynie lokalnie w Kornwalii, zyskał sporą publicity. Ian Morris, aukcjoner Jefferys, określił zainteresowanie pracą Hitlera jako minimalne. Do licytacji stanęło dwóch nabywców. Prosili o anonimowość. Jeden z nich, kolekcjoner z Londynu zaoferował 5 tysięcy funtów, drugi, pochodzący z Kornwalii przebił o 200 funtów i nabył akwarelę. Kto kupuje pokazujące się od czasu, do czasu na aukcjach rysuneczki i malunki Hitlera? Według Iana Morrisa są to głównie kolekcjonerzy "nazi suwenirów", którzy zbierają militaria, autografy, itd. Do takiej grupy zaliczyć trzeba dotychczasowego właściciela obrazka. Mike Palmer, do ubiegłego roku zbierał hitlerowskie pamiątki. Postanowił pozbyć się wszystkiego, po ubiegłorocznej wizycie w Auschwitz. To, co tam zobaczył, spowodowało całkowitą jego przemianę duchową. Do tego momentu nie miał specjalnych obiekcji. Jak sam powiedział zawsze ciekawiła go dramatyczna sprzeczność pomiędzy cechami dobra i zła w osobie Hitlera. Do dobra zaliczył miłość do zwierząt i wegetarianizm fuhrera. Po wizycie w obozie, ma już jednoznaczny pogląd. Prace Hitlera, głównie nieporadne pocztówki przedstawiające miejską architekturę i kwiatki, rysunki i inne drobiazgi sprzedawane są w cenie od 5 tysięcy funtów. Obrazy olejne dochodzą do 20 tysięcy. W 1935 roku, adiutanci Hitlera otrzymali rozkaz wyszukania i odzyskania wszystkiego, co się tylko da, z tego co zostało przez wodza namalowane. Prace te leżały schowane w tunelu w pobliżu Berchtesgarden. Wiosną 1945 r zostały skonfiskowane przez armię amerykańską. Z ustaleń autora artykułu wynika, że poza bardzo wąską grupą zbieraczy takich osobliwości, żadne poważne instytucje i kolekcjonerzy sztuki nie są zainteresowani pracami Hitlera. Rzeczniczka londyńskiego Sotheby`s powiedziała: "..nie chcemy mieć nic wspólnego z Hitlerem".Dr Burkhard Asmuss kierujący działem historii współczesnej Deutsches Historisches Museum, zapytany o obiekty związane z Adolfem Hitlerem, odpowiedział: "..Nie jesteśmy tym zainteresowani. Mamy dość obiektów aby ułatwić ludziom zrozumienie (historii). Co właściwie da pokazanie tych obrazów? To, że kiedyś, ktoś własnoręcznie zrobił kilka pocztówek? No i co z tego".

We wtorek 1 listopada jedna z moskiewskich fundacji sztuki nabyła na aukcji instrument należący do słynnego XIX wiecznego włoskiego wirtuoza. Rosjanie kupili skrzypce na aukcji w londyńskim Sotheby's za 568 tysięcy dolarów.Najlepsi skrzypkowie dorocznego prestiżowego konkursu będą mogli w nagrodę przez rok grać na tym instrumencie. Skrzypce stworzył w około 1720 roku słynny mistrz Carlo Bergozi. Jego wyroby były uważane za niewiele gorsze od Antonio Stradivariego i Guarneriego del Gesu. Do naszych czasów przetrwało zaledwie 50 jego skrzypiec. Te znajdowały się w kolekcji 20 instrumentów przekazanej synowi Paganiniego po jego śmierci.