Figura przedstawiająca Wenus z Amorem z niemieckiej wytwórni porcelany Miśnia z około 1913 roku.

Duża solniczka z Moskwy, wykonana w warszatacie Andrieja Kowalskiego około połowy XIX wieku.

Bardzo rozbudowany (duży tzw. środek stołu) serwis obiadowy na trzydzieści osób z czeskiej manufaktury porcelany Dallwitz.

Dwa empirowe wilki do kominka wykonane z brązu złoconego ogniowo około połowy XIX wieku.

Sygnowana paterka secesyjna wykonana w Austrii przez Johanna Loetza, znanego reprezentanta modernizmu, pod koniec XIX wieku.

Witryna w typie mebli Boulle, konstrukcja pokryta politurą fortepianową, inkrustowana laką pokrytą mosiężną dekoracją, wewnątrz fornirowana drewnem mahoniowym, pochodząca z końca XIX wieku.

Wazon z grubego barwionego szkła, sygnowany Daumn Nancy, pochodzący z końca XIX wieku.

Mała sofka Ludwik XVI z przełomu XVIII i XIX wieku. Konstrukcja mebla orzechowa, pokryta białą farbą kryjącą.

Zegar kwadransowy portykowy pochodzący z Austro-Węgier, z pierwszej połowy XIX wieku. Obudowa o konstrukcji drewnianej, barwionej na czarno. Podstawa umieszczona na profilowanej kryzie, dekorowana dwoma żłobionymi płycinami na brzegach. Obudowa zegara ma kształt umieszczonej na prostokątnym cokole dekoracyjnej arkady z dwiema alabastrowymi kolumnami o złoconych bazach i zwieńczeniach. Górna partia architektoniczna, dekorowana stylizowaną roślinnością z macicy perłowej. W centrum mosiężny medalion z twarzą otoczoną promieniami. Pod gzymsem, w prześwicie arkady, podwieszony jest mechanizm zegara, z okrągłą emaliowaną tarczą z czarnymi cyframi rzymskimi. Cyferblat znajduje się za szkłem, ma mosiężną złoconą oprawę. Na tarczy zegarowej napis "Lehrnez Kafsán". Za wahadłem umieszczona jest rzeźbiona ażurowa stylizowana harfa. Zegar ma sprawny mechanizm wybija godziny i półgodziny, kwalifikuje się jednak do regulacji zegarmistrzowskiej. Wahadło na nicianej zawieszce. Wymiary zegara: wys. 59 cm, szer. 38,5 cm, głęb.14 cm, średn. cyferblatu 12,5 cm.