MORZE W BRETANII

Władysław Ślewiński uczył się krótko w Szkole Rysunkowej Wojciecha Gersona. Po wyjeździe do Paryża w roku 1888 zapisał się do Académie Julian, z której wkrótce zrezygnował. Następnie studiował przez dwa lata (1888-90) z przerwami w Académie Colarossi. W Paryżu poznał i zaprzyjaźnił się z P. Gauguinem co wpłynęło na podjęcie decyzji o karierze malarskiej. Wraz z Gauguinem wyjechał w 1889 r. do Bretanii, gdzie powracał potem wielokrotnie. Należał wówczas do tzw. grupy Pont Aven (1890-95). W roku 1898 odbył podróż do Hiszpanii, a w 1905 powrócił na pięć lat do Polski. Początkowo mieszkał w Krakowie i Poroninie, a od 1908 w Warszawie, gdzie został mianowany profesorem Szkoły Sztuk Pięknych. Dość szybko zrezygnował z pracy w Szkole i otworzył własną pracownię malarską. Ze swoimi uczniami wyjeżdżał na plenery do Kazimierza n/ Wisłą i do Poronina. W roku 1910 powrócił na stałe do Francji i osiedlił się w małej miejscowości portowej DoĎlan w Bretanii. Malował pejzaże, zwłaszcza morskie, martwe natury, kwiaty, typy ludowe z Bretanii i Podhala oraz portrety. Swoje prace prezentował na wielu wystawach indywidualnych - w Paryżu (Galerie G. Thomas 1897, 1898), Warszawie (Salon Krywulta 1905, TZSP 1910), Lwowie (1907) oraz Krakowie (TPSP 1910) i zbiorowych, m. in. wystawiał od roku 1899 z Towarzystwem Artystów Polskich Sztuka.