Jazz, lata 1989-90

W jednym szczególnym wypadku inspiracja mojej twórczości nie wywodzi się ze z sytuacji wizualnych. Jest nią muzyka, która jest dla mnie niezwykle ważkim i frapującym przeżyciem nie tylko z powodu jej zmysłowej urody brzmieniowej, ale także dlatego, że zachwyca mnie jako zjawisko wyjątkowo celnego języka, który ludzkość stworzyła, by móc nim jak żadnym innym mówić o wielce intymnych i ważkich sprawach człowieczych. I właśnie fascynacja tą jej cechą wytworzyła we mnie stan konieczności włączenia muzyki w obszar mego twórczego działania. Używam co prawda dla zbudowania obrazu tej fascynacji określonych sytuacji wizualnych z zakresu muzykowania, chciałbym jednak by umiały one być tylko symbolami uosabiającymi ogólniejsze, nadrzędne wartości muzyki.
Kazimierz Śramkiewicz w: Kazimierz Śramkiewicz, Ocalić od zapomnienia, katalog wystawy, Gdańsk 2010, s. 7.