Portret kobiety, około 1890 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Polska


Franciszek Żmurko był jednym z najpopularniejszych malarzy końca XIX stulecia na ziemiach polskich. Osiągał sukcesy na wystawach sztuki w Europie, a jego prace były zamawiane nawet przez klientelę ze Stanów Zjednoczonych. Był synem matematyka i rektora Uniwersytetu Lwowskiego Wawrzyńca Żmurki. Artystyczną edukację rozpoczął od nauki malarstwa i rysunku pod auspicjami lwowianina Franciszka Tepy, aby później kontynuować ją w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od 1876 roku studiował w pracowni Jana Matejki. W kolejnym roku wyjechał do Wiednia, a wkrótce także do Monachium oraz Rzymu, aby od 1882 roku osiąść w Warszawie. Żmurko był czołowym przedstawicielem akademizmu w sztuce polskiej. W swoich wielkoformatowych płótnach podejmował popularną tematykę religijną i mitologiczną. Osobny nurt w jego twórczości zajmują salonowo-buduarowe przedstawienia roznegliżowanych kobiet. Do takich należy prezentowany szkicowy „Portret kobiety”. Obrazy Żmurki były ostro komentowane przez awangardowych krytyków i twórców polskiego modernizmu. Cieszyły się jednakże dużym powodzeniem na wystawach międzynarodowych, m.in. w Chicago, San Francisco, Holandii oraz Niemczech. W ostatnich dekadach historycy sztuki doceniają XIX-wiecznych akademików za warsztatowy kunszt, erudycję i bogactwo ich sztuki. Żmurko współcześnie jest uznanym artystą kanonu polskiej sztuki. Prezentowany „Portret kobiety” stanowi emblematyczny przykład twórczości malarza, który w jej centrum umieścił kobietę. Zwiewne, eteryczne, uwodzicielskie damy Żmurko przedstawiał w sztafażu historycznym lub salonowym. W tym przypadku artysta wyobraził modelkę zmysłowo odchyloną do tyłu, w sukni, biżuterii i z upiętym na głowie kokiem. Jej postać opracował syntetycznie, zamykając ją w dekoracyjnym, przywodzącym na myśl muszlowy ornament obramieniu, co stanowić może zapis malarskiej koncepcji lub pomysłu na ramę do obrazu.

Franciszek Żmurko naukę rysunku i malarstwa rozpoczął u Franciszka Tepy we Lwowie, a kontynuował w latach 1874- 81 u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz w Wiedniu, Rzymie i w monachijskiej Akademii u A. Wagnera (1878- 80). Po studiach, do roku 1882, mieszkał w Krakowie, później osiadł w Warszawie. Wiele podróżował- zwiedził Francję, Niemcy, Holandię, Petersburg. Prace artysty cieszyły się wielkim uznaniem krytyki i publiczności; brał udział w licznych wystawach w kraju (w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Wilnie, Żytomierzu) i za granicą, m.in. we Francji, Niemczech, Holandii, Anglii, a także w Chicago i San Francisco. Malował akademickie kompozycje o tematyce antycznej, alegoryczno- symbolicznej, a niekiedy historycznej i religijnej oraz portrety.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.