NIEDŹWIEDŹ POLARNY, 1894

Autor figury, C. F. Liisberg (1860-1909) był malarzem i rzeźbiarzem. Pracował dla kopenhaskiej manufaktury w latach 1885-1909. Prezentowana figura wyróżnia się, spośród wszystkich przedstawionych tu wizerunków zwierzęcych, największą ekspresją. W dziele tym widoczna jest fascynacja siłą drzemiącą w ogromnym ciele jednego z najgroźniejszych na ziemi zwierząt. Dążąc do wyrażenia tej idei, Liisberg posłużył się różnymi środkami wyrazu. Przedstawiając ryczącego niedźwiedzia artysta umieścił w mocnym punkcie zamkniętej w trójkącie kompozycji figury jego rozwarty, uzbrojony w białe kły, pysk. Najbardziej widocznym zabiegiem artystycznym jest deformacja ciała; wydłużona szyja akcentuje rozwarty pysk, zaś ogromne przednie łapy i zwalisty tułów oddają ogrom tego zwierzęcia. Z zabiegiem deformacji łączy się zróżnicowany modelunek dwóch części figury. W partii górnej, obejmującej szyję z głową, rzeźbiarz oddał muskulaturę napiętych mięśni. Dolna część ciała została zdecydowanie inaczej potraktowana; ociężała, statyczna, z pięknie oddaną fakturą futra. W opracowaniu tego problemu artysta połączył swój talent rzeźbiarski i malarski; pięknie modelowana faktura sierści pogłębiona została przez nałożenie zróżnicowanej tonalnie malatury.