KOMPOZYCJA Z ZÓŁCIź, 1963 R.

Studiowała w Krakowie u Xawerego Dunikowskiego oraz w Warszawie, w pracowni Mariana Wnuka. Na drugą połowę lat 50. i pierwszą lat 60., przypada okres jej największej kariery artystycznej i rozgłosu o zasięgu krajowym i światowym. Przyczyniły się do tego m.in.; spektakularny sukces na wystawie "Architektura rze¼by, rze¼ba architektury" na III Bienalle w Paryżu w 1963, oraz udział w projektach artystycznych; przy budowie miasta Brasilia w Ameryce Łacińskiej, na zaproszenie Oscara Niemeyera oraz w Ghanie, na zaproszenie prezydenta. Jej zainteresowania, podobnie jak Aliny Szapocznikow, z którą konkurowała, oscylowały wokół rze¼by biomorficznej, zwłaszcza autorstwa Henry`ego Moora, oraz projektów łączących osiągnięcia architektury i rze¼by. Równolegle z malarstwem, rze¼bą i architekturą tworzyła gobeliny, czego przykładem jest prezentowana praca. W pó¼niejszym okresie życia zapomniana, umiera w 1994 roku w Warszawie.