Bogini traw

Rzeźba zaprojektowana i wykonana z przeznaczeniem do ekspozycji w Parku Oliwskim. Po umieszczeniu w przestrzeni parku została skradziona, prezentowany egzemplarz stanowi autorską rekonstrukcję figury Bogini.

Początkowo kształcił się w poznańskiej Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych, następnie studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom w 1950 roku. W latach 1949 - 52 profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Poznaniu, od 1952 roku wykładał na PWSSP w Gdańsku (późniejszej ASP). Prowadził Pracownię Rzeźby na Wydziale Rzeźby, w latach 1954-1960 był prorektorem. W latach 1966-1969 pełnił funkcję dziekana Wydziału Rzeźby. Od roku 1961 do 1981 kierował Katedrą Rzeźby i Rysunku. Konsultant rzeźby przy odbudowie Starego Miasta w Gdańsku w latach 1954-1960. Tworzył monumentalne rzeźby przestrzenne, projektował założenia pomnikowe, a także niewielkie formy ceramiczne i medalierskie. Ważniejsze realizacje: rzeźba dekoracyjna na Światowy Kongres Pokoju w Warszawie, 1950; Pomnik Powstańców Wielkopolskich, Poznań 1950. Laureat m.in. nagrody Francesco Nullo na XXX Biennale Sztuki w Wenecji w 1960 r. oraz licznych nagród otrzymanych na wystawach krajowych.